Так у жыцці здараецца, што цуды адбываюцца!

З НОВЫМ ГОДАМ, БЕЛАРУСЬ!

Год. Дванаццаць месяцаў. Зямля робіць адзін абарот вакол Сонца. З году ў год зычым добрага і важнага, карыснага і неабходнага -- сабе, сям’і, краіне, народу. Снежань. Снег! Дачакаліся… “Белая сняжынка ў цішы…” Хочацца быць такім жа шчырым, як гэты сённяшні снежаньскі снег. Жадаю чыстасці. Лістапад. Дзе-нідзе лістапад. Яшчэ не зіма, а ўжо і не восень. “Наш клімат не такі ўжо і дрэнны”, -- кажа дзед Саша. Хочацца быць схільным да кампрамісу. Жадаю ўмеранасці. Кастрычнік. Кастрыца. Ільняныя вырабы -- каштоўная рэч. Лён -- сімвал Беларусі. Хочацца быць стрыманым ва ўчынках і вырасці прыстойным чалавекам. Жадаю сціпласці. Верасень. Букецік верасу ў хаце. Дзіва! Хоць водару і няма, але колер такі ж. Прыемны колер. Добрая ўсмешка настаўніцы на першай лінейцы. Хочацца быць дабрадушным. А як інакш? А навошта інакш? Жадаю лагоднасці. Жнівень. “Жніво настала, працы многа”. Ураджай. Ураджай добры, калі шлях правільны. Надзейны сябар -- трывалая апора. Хочацца быць стойкім, не абыходзіць ісціну. Жадаю вернасці. Ліпень. Ліпа цвіце -- мёд будзе. Мёд з чаем -- здароўе. І нават нейкая паблажлівасць да іншых. Хочацца ахвяраваць сваімі інтарэсамі. Жадаю велікадушнасці. Чэрвень. Раскоша на лузе. Хараство ў полі. І ты прыхільны да людзей. І вочы ў іх свецяцца. І ў цябе свецяцца… ад імкнення рабіць штосьці для людзей. Хочацца быць спагадлівым. Жадаю дабрыні. Май. Травень. Не будзь гультаём! Спачуваць не будуць! Будзь літасцівым! Працуй! Хочацца сардэчнасці да ўсіх і чуласці да кожнага. Жадаю спагадлівасці. Красавік. Красуе прырода. Дапамагае прырода. Мае продкі стойка пераносілі жыццёвыя нягоды. Мае бацькі працуюць настаўнікамі. Захоўваюць вытрымку. Хочацца не губляць настойлівасці. Жадаю доўгацярплівасці. Сакавік. Сок з бяроз? З бяроз! Для нас бярозкі не шкадуюць слёз… Мой бацька ціхмяны і стрыманы? Так. Але ён не бывае раўнадушным. Ціхмяны і стрыманы? Не. Хочацца заспакаення душэўнага і фізічнага. Так? Не? Жадаю спакою. Люты. “Спытае, як абуты”. Трымаць удачу -- з настроем. Гэта пройдзе. Трымаць бяду -- з настроем. І гэта пройдзе. У лютым нарадзіўся мой брат. Хочацца крочыць з тым, хто дае надзею. Жадаю радасці. Студзень. Сцюдзёна. Падтрымка Радзімы. Адданасць Радзіме. Жыць для Беларусі. Студзень. Мая мама нарадзілася 24-га. Я нарадзіўся 23-га. Хочацца несці і перадаваць пачуццё сардэчнасці. Жадаю любові. Жадаю розуму сабраць гэтыя плады. Жадаю веры перадаць плады беларусам. Дванаццаць, адзінаццаць, дзесяць… З Новым годам!

Аляксей Томкавіч, вучань 9 “А” класа сярэдняй школы №3 г.Вілейкі.

COVID-19 ПОБЕДИМ ВМЕСТЕ!

Каждый год я пишу Деду Морозу, И он обязательно исполняет мои желания. Под елкой в Новый год нахожу то, о чем просил. А ведь людей на свете много, и у каждого свое заветное желание.

Но в этом году, похоже, Дед Мороз окажется в сложной ситуации. Ведь у многих людей не только в нашей стране, но и на всей большой планете желание одно: чтобы  сам человек, его родные и близкие были здоровы и чтобы ушел прочь страшный и коварный COVID-19.

Как Дедушке Морозу выполнить это задание? Я считаю, что в этом вопросе ему смогу и я, хоть мне всего 9 лет.

Самое главное – заботится о своих близких. Для меня самый близкий человек – моя мама. Она работает врачом и вместе со своими коллегами борется со страшной болезнью. Мама всегда радуется моим успехам. Когда накануне Дня матери я победил в конкурсе, объявленном Национальной академией наук, мама сказала, что для нее это самый большой подарок к празднику. Такой же подарок я хочу преподнести ей и к Новому году – свои успехи во всем. А еще в эти нелегкие для мамы дни я взял на себя часть работы по дому: поливаю цветы, мою посуду, убираю в квартире. Пусть любимая мама побольше отдыхает и, окрыленная моими успехами, идет на работу в хорошем настроении.

Если моя мамочка будет приходить на работу отдохнувшая, спокойная и в хорошем настроении, она сможет более успешно бороться с болезнью, больше сил и времени отдавать больным, их родственникам и близким, которые сейчас нуждаются в поддержке и утешении.

И в этом будет доля и моих стараний. Это будет мой подарок любимой маме, в ее лице врачам, а также ее пациентам и всем жителям нашей страны, мой подарок родной Беларуси.

Лев Каркотко, ученик 3-го класса средней школы №3 г.Вилейки.